Pułk do 1939 stacjonował w garnizonie Płock. Święto pułkowe - 23 marca, rocznica wręczenia pierwszego sztandaru w Łęczycy w 1920 Pułk nawiązywał do tradycji Pułku 4 Szaserów, sformowanego w 1806.
Działania zbrojne
Kampanię 1939 roku pułk odbył w ramach Nowogródzkiej Brygady Kawalerii.
Pierwszą walkę pułk stoczył 1 września w rej. Działdowo - Lidzbark Welski Pułk walczył pod Narzymem (2 września), Płockiem (5 - 7 września), Mińskiem Mazowieckim, Kałuszynem, Majdanem, Sielcem. Duże straty pod Jacnią i Krasnobrodem zdecydowały o rozwiązaniu pułku 23 września.
Ośrodek Zapasowy ewakuowano do Chełma, gdzie sformował 3 szwadrony.
Pułk reaktywowano w AK. Działał w okolicach Sochaczewa, Grójca i Błonia. W styczniu 1945 r. pułk został ostatecznie rozwiązany.
Dowódcy pułku
ppłk Henryk Borewicz (1920 - 1922)
płk Jan Dębicki (1922 - 1924)
płk Zygmunt Lecewicz (1925 - 1928)
płk Mikołaj Więckowski (1929 - 1939)
płk Kazimierz Żelisławski (III - VII 1939)
ppłk Zygmunt Marszewski (1939)
mjr/ppłk Leopold Peszkowski ps. "Kowal" (1944)