Kierończyk Szczepan wachmistrz
Dzięki uprzejmości Pana Michała Kierończyka, wnuka Pana wachmistrza możemy przedstawić archiwalne zdjęcia dziadka łącznie z życiorysem.
Wykorzystywanie i publikowanie zdjęć bez zgody właściciela jest zabronione !
|
|
|
Kierończyk Szczepan podoficer zawodowy, wachmistrz, ochotnik kompanii bukowskiej ppor.wp ur.12.12.1901r w Piekarach gmina Steszew powiat Poznań, ojciec Walenty matka Agnieszka z d. Czeszak. W latach 1909-1912 uczęszczał do szkoły podstawowej w Jeziorkach. Następnie do 1918r. pracował w gospodarstwie rodziców w czerwcu 1918r. za obrazę pruskiego urzędnika sad powiatowy skazał go na karę grzywny i skierował na roboty karne w m. Kalau. W listopadzie 1918 r. uciekł w rodzinne strony do powstania Wielkopolskiego, przystąpił 28.12.1918 r. Jako siedemnastoletni ochotnik. Walczył w kompani bukowskiej pod dowództwem ppor. Franciszka Szulca później w 2. Pułku strzelców wlkp. brał udział w walkach pod Zbaszyniem, Wolsztynem, Krotoszynem i Rawiczem, potem jako ochotnik bierze udział w wojnie polsko bolszewickiej walcząc pod Świecianami, Postawami, Glębokiem w wojsku do listopada 1920 r. Od czerwca 1922 jako kapral zawodowy służy w 26. pulku ułanów, następnie w tym samym pułku awansował na plutonowego, w 1928 w randze wachmistrza zestal przeniesiony do administracji koszar garnizonu Baranowicze we wrześniu 1939 jako st. wachmistrz zostaje szefem kancelarii 26 pułku ułanów i wyjeżdża na front pomorski biorąc udział w obronie Warszawy dostaje się do niewoli niemieckiej, w której jest do polowy listopada skąd ucieka, następnie przebywa kolejno w Warszawie, Częstochowie i Końskich gdzie wstępuje w szeregi A.K 31.03. 1945. Przyjechał do Żabikowa od 01.02.1946 do 31.04.1946 Pracował w charakterze referenta personalnego w państwowym urzędzie repatriacyjnym w szczecinie od 01.05.1946 rejonowa komenda uzupełnień Poznań powiat mianowany do stopnia podporucznika zmarł w Żabikowie 11.08.1963 r.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
