26 Pułk Ułanów Wielkopolskich

Stanisław Janikowski St.Wach. 

zdjęcie z 3/III/1921 roku 26 Pułk Ułanów Wielkopolskich , II szwadron. 

 Dziadek wstąpił do oddziałów Powstania Wielkopolskiego 7.I.1919 roku i walczył do 13.II.1919 roku, następnie służył w 17 PU do sierpnia 1920 roku. Od 10 VIII 1920 roku przeniesiony do 26 PUW, gdzie walczył w wojnie z bolszewikami. 14.I.1923 roku przeniesiony do 27 PU, gdzie służył do 1936 roku jako podoficer zawodowy.

Stanisław Janikowski , syn Karola i Heleny z domu Solińskiej, urodził się 5 kwietnia 1894 roku w Gąsowie pow. żniński, województwo poznańskie, w rodzinie wielodzietnej

( sześciu braci i jedna siostra ) jako pierworodny. W roku 1908 ukończył szkołę handlową, następnie odbył trzyletnią praktykę pomocnika handlowego. Po wybuchu I wojny światowej został wcielony do wojska pruskiego, w którym służył do grudnia 1918 roku.

Dnia 4 stycznia 1919 roku wstąpił ( wraz z dwoma braćmi ) do Wielkopolskich Oddziałów Powstańczych, w których przebywał do 10 lutego 1919 roku. 12 lutego zgłosił się jako ochotnik do 2-go Pułku Ułanów Wielkopolskich w Gnieźnie ( później przekształconego w 17 PUW ) i tam służył do 10 sierpnia 1920 roku. Następnie 12.08.20 roku został przeniesiony do 215-go Pułku Ochotniczej Jazdy Wielkopolskiej ( później 26 PUW) w którym służył do stycznia 1923 roku. Dnia 15 I 1923 roku został przeniesiony do 27 Pułku Ułanów Wielkopolskich w Nieświerzu, gdzie w 1936 roku przeszedł na emeryturę jako podoficer zawodowy – szef szwadronu, starszy wachmistrz.

Od 1905 roku należał do polskiej organizacji ,,Sokół”.

Brał czynny udział w walkach powstańczych pod Inowrocławiem, Żninem, Szubinem i Łabiszynem ( od 4 I do 10 II 1919 roku) pod dowództwem ppłk Grudzielskiego, maj. Palucha, Cymsa, sierż. Jankowskiego. Brał również udział w bitwie nadnoteckiej pod Szubinem oraz w bitwie pod Gromadnem i Kowlem na północny zachód od miasta Kcyni.

Po wstąpieniu do 2-go PUW ( 17 PUW ) jako ochotnik wyruszył na front północny nad Kcynią pod dowództwem por. Grabskiego.

W sierniu 1919 roku przeniesiony został do 26 PUW, z którym walczył w bitwie o Brodnicę od 14 do 18 siernia 1920 roku. W WIELKIEJ KSIEDZE KAWALERII POLSKIEJ 1918-1939, TOM 29 na s.69 Juliusz S. Tym tak opisuje bój pod Brodnicą 18 sierpnia 1920 roku: ,,Dalsze natarcie pułku na wieś Mszano i wieś Szabda odrzuciło coraz słabsze siły sowieckie od Brodnicy. Odznaczył się tu wachm. Janikowski oraz starszy ułan Konwiński z 3 szwadronu, którzy wybili obsługę 2 karabinów maszynowych przeciwnika, a następnie skierował ogień ze zdobytej broni na kontratakującego przeciwnika”

Stanisław Janikowski posiadał odznaczenia :

1. Krzyż Walecznych (1921)

2. Brązowy Krzyż Zasługi

3. Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-21

4. Medal Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości

5. Medal Niepodległości (1933)

Dziadek Stanisław z babcią Felicją mieli dwie córki ( Helenę i Danutę- moja mama) i przed wojną mieszkali w Iwieńcu ( obecnie Białoruś). Po wojnie 1946 roku osiedlili się w Toruniu, gdzie dziadek zmarł 29.05.1949 roku i został pochowany na cmentarzu Św. Jerzego.

Marek Szatkowski - wnuk